اصطلاحات نادرست در عطر و عطر سازی

J.B. Filz در وین عطریات با سنت های طولانی ، مانند J.B. Filz ، رایحه های خاص خود را ایجاد کردند.
دامنه وسیع درصد ترکیبات معطری که ممکن است در هر غلظت وجود داشته باشد به این معنی است که اصطلاحات عصاره، EdP، EdT و EdC کاملاً مبهم است. اگرچه یک EdP اغلب بیشتر از یک EdT و به نوبه خود یک EdC متمرکز خواهد بود ، اما همیشه اینطور نیست. عطاری ها یا عطرخانه های مختلف مقادیر متفاوتی از روغن را به هر یک از عطرهای خود اختصاص می دهند. بنابراین، اگرچه غلظت روغن یک عطر در رقیق سازی EdP لزوماً از همان عطر در EdT از همان محدوده یک شرکت بیشتر خواهد بود، مقادیر واقعی در بین خانه های عطر متفاوت است. یک EdT از یک خانه ممکن است دارای غلظت بیشتری از ترکیبات معطر نسبت به EdP از خانه دیگر باشد.

علاوه بر این ، برخی از عطرها با نام محصول یکسان اما غلظت متفاوت ممکن است نه تنها در رقیق سازی آنها متفاوت باشند ، بلکه در واقع از مخلوط های مختلف روغن عطر به طور کلی استفاده می کنند. به عنوان مثال، برای اینکه نسخه EdT یک عطر درخشان تر و شاداب تر از EdP آن باشد، روغن EdT ممکن است به گونه ای "بهینه سازی" شود که حاوی نت های بالایی یا نت های پایه کمتری باشد. Chanel شماره 5 مثال خوبی است: عطر، EdP، EdT، و غلظت EdC که اکنون متوقف شده است در واقع ترکیبات متفاوتی هستند (تاریخ عطر به سال 1921 می رسد، در حالی که EdP تا دهه 1980 ساخته نشده بود). در برخی موارد ، کلماتی مانند افراطی ، شدید یا غلیظ که ممکن است نشان دهنده غلظت معطر بالاتر باشد ، در واقع عطرهای کاملاً متفاوتی هستند که فقط به دلیل هماهنگی عطر مشابه به هم مربوط می شوند. نمونه ای از آن، پور مسیو و پور مسیو کنسانتره شانل است.

از نظر تاریخی ، عطرهای زنانه دارای سطوح بالاتری از ترکیبات معطر نسبت به عطرهای مردانه بودند. عطرهایی که برای مردان به فروش می رسد معمولاً به عنوان EdT یا EdC ، به ندرت به عنوان عصاره EdP یا عطر به فروش می رسید. این در دنیای عطرهای مدرن در حال تغییر است، به خصوص که عطرها در حال تبدیل شدن به یک جنس جنسی هستند. عطرهای زنانه در تمام سطوح غلظت رایج بودند، اما امروزه عمدتاً در غلظت‌های عطر، EdP و EdT دیده می‌شوند.

انواع حلال
روغن های عطر اغلب با یک حلال رقیق می شوند، اگرچه همیشه اینطور نیست و ضرورت آن مورد بحث است. تا کنون رایج ترین حلال برای رقیق کردن روغن عطر الکل است ، معمولاً مخلوطی از اتانول و آب یا یک روح تصحیح شده. روغن عطر را می توان با استفاده از روغن هایی با بوی خنثی مانند روغن نارگیل تکه تکه شده یا موم های مایع مانند روغن جوجوبا رقیق کرد.

استفاده از عطرها
استفاده معمول از عطر خالص (عصاره عطر) در فرهنگ های غربی در پشت گوش ، در قسمت پشت گردن ، زیر بغل و در داخل مچ ، آرنج و زانو قرار دارد ، به طوری که نقطه نبض عطر را گرم کرده و آزاد می شود. عطر به طور مداوم به گفته عطرساز سوفیا گروسمن در پشت زانو نقطه ایده آل برای استفاده از عطر به منظور بلند شدن عطر است. صنعت عطرسازی مدرن تمرین لایه‌بندی رایحه را تشویق می‌کند تا بسته به زمان روز در شدت‌های مختلف منتشر شود. محصولات با رایحه ملایم مانند روغن حمام، ژل دوش و لوسیون بدن برای صبح توصیه می شود. ادو توالت برای بعد از ظهر پیشنهاد می شود. عطر ادکلن به سرعت منتشر می شود و حدود 2 ساعت ماندگاری دارد. ماندگاری ادو تویلت بین 2 تا 4 ساعت است، در حالی که عطر ممکن است تا شش ساعت ماندگاری داشته باشد.

عوامل مختلفی می توانند بر نحوه تعامل عطر با فیزیولوژی خود استفاده کننده تأثیر بگذارند و بر درک عطر تأثیر بگذارند. رژیم غذایی یکی از عوامل است، زیرا خوردن غذاهای تند و چرب می تواند شدت عطر را افزایش دهد.  استفاده از داروها همچنین می تواند بر شخصیت یک عطر تأثیر بگذارد.  خشکی نسبی پوست پوشنده مهم است، زیرا پوست خشک تا زمانی که پوست دارای چربی بیشتر باشد، عطر را حفظ نخواهد کرد.